Kocham cię jak stąd ...aż do tamtych domów

„Kocham Cię jak stąd ...aż do tamtych domów” - powiedział mój mały wtedy synek. Siedzieliśmy w oknie, bo był chory. Dla niego tamte domy były czymś bardzo odległym. To była naprawdę wielka miłość do matki. Do dziś jest. Mam dwoje dzieci. Aaron skończył czternaście lat i Olivia skończy tego lata jedenaście. To dwa różne światy, które zderzają się ze sobą każdego dnia. W przedpokoju, na sofie, w łazience i wszędzie gdzie tylko pojawiają się we wzajemnym zasięgu wzroku. Oboje jednak wyznają mi miłość każdego dnia i ja też staram się dać im to, czego ja nie miałam. Nie ma przepisu jak być dobrą matką. Są poradniki wychowawcze...ja jednak idę za głosem serca i rozsądku jeśli takowy posiadam. Moja mama była najpiękniejsza mamą na świecie. Wszystkie koleżanki z klasy mi zazdrościły i ich ojcowie także. Mamy tych dziewczynek były mniej zadbane, mniej proporcjonalne i mniej uśmiechnięte. Moja była idealna. Kochałam patrzeć jak się maluje, tuszem podkreśla rzęsy, jak podkreśla śliczne usta. Troszkę nierówne, ale takie kobiece. Uwielbiałam jej obcasy i pierścionki i zapach jaśminu. Tak bardzo chciałam być taka jak ona... aż nie skończyłam sześć lat.

Fragmenty w mojej głowie. Ona na nim - nie wiem kim on jest. Ona pod innym - nie wiem kim on jest. Ktoś inny za nią – nie wiem kim on jest. Znów ona pijana. Mówię do niej. Ona bełkocze. Nie rozumie co mówię. Wracam ze szkoły. Na klatce mijam sąsiadki i rozsypane tabletki. Biegnę na czwarte piętro. Nie ma jej. Jest w szpitalu. Chciała się otruć. Znów mam do niej żal. Jak to? Nie kocha mnie , a mówiła że kocha. Chce mnie zostawić z ojczymem. Przecież wie że ja się go boję. On wymachiwał własnemu sześcioletniemu synowi przed nosem bronią. Zaopiekuję się jego synem. Uciekniemy. Skoczymy z okna. Nie zostaniemy z tym wariatem. Wróciła po dwóch dniach. Znów leży pijana. Albo pobita w szpitalu. Uciekam z nią boso w nocy. Teraz wiem, że mnie kocha. Przecież mnie chroni. Śpiewam jej nocą piosenki... bo jej smutno.Wracamy do mojego ojca. Nie znam go dobrze. Okazuje się, że ona jest w ciąży. On mówi że to nie jego dziecko. Ojczym tez mówi że to nie jego. Jesteśmy na ulicy. Babcia jej nie pomoże. Nie rozmawiają. Dobrze ,że moja siostra jest z babcią. Babcia jest lepszą mamą niż moja. Zapytałam tatę mojej koleżanki z klasy czy nas przygarnie. Przygarnął. Dał dach. Sam wychowuje córkę. Jesteśmy jak siostry. Śpimy na jednym łóżku. Nasi rodzice na wersalce. Urodził się chłopczyk. Wcześniak. Zmarł po miesiącu. Nie widziałam go. Podobno podobny do mojego ojca. Nasi rodzice, to znaczy moja mama i jej tata  chyba się kochają. Czasem moja mama go bije jak jest pijana, ale potem wszystko jest dobrze, aż on nie idzie do więzienia. Znów szukamy lokum... Mam już piętnaście lat. Ona z nim w łóżku – to kompan ojca mojej koleżanki...Przyjechał z więzienia z wiadomością. Ona z nim w łóżku – wiem kim on jest. To kochanek jej przyjaciółki. Ten sam który potem załatwił mi zdanie do liceum plastycznego. Zawaliłam egzamin. Nie z plastyki. Z rzeźby dostałam najwyższą ocenę. Nie lubię przekupstwa. Potępiłam ją bardzo i jego i cały świat. Ja wiem, że chciała dobrze. Ale to nie było dobre. Wciąż mam najpiękniejsza mamę na świecie. Panowie oglądają się za nią. Wciąż słyszę komplementy: mama wygląda jak siostra własnej córki...jaka młoda, jaka zdrowa, jaka zadbana, jaka uśmiechnięta, jaka seksi... Ja brzydkie kaczątko.

Dziś patrzę na jej zniszczone pracą ręce. Pracowały na chleb po dwie zmiany dziennie. Na zniszczoną twarz. Patrzę jak maluje usta wciąż tym samym kolorem. Kredką podkreśla zmęczone oczy. Uśmiechają się do mnie gdy jadę do niej z moimi dziećmi. Błyszczy i ćwierka radośnie. Kiedyś tak bardzo chciałam być taka jak Ona. Skończyłam już dawno sześc lat. Patrzę rozczulona.. Moja mama. Najpiękniejsza matka na świecie.